david r. casas, catá
RECORDOS
O xeo, igual ca fotografía, ten o poder de facer perdurar no tempo todo o que capta, prolongando un intre. Esta prolongación é temporal, xa que as fotografías se deterioran e o xeo derrete.
Esta dobre conxelación representa o vínculo entre a fotografía, a persoa retratada e o paso do tempo. A fotografía, igual ca memoria, é a pegada dun suceso, ambas sofren a deterioración que implica o paso do tempo. Son unha fonte de recordos, cunha grande carga sentimental e emocional, coa diferencia de que a memoria os almacena e a fotografía evócaos.
Co tempo cambian os receptores e, polo tanto, a maneira de ver, de percibir, de sentir… As fotografías adquiren outro poder de evocación, precisamente porque a carga emocional do seu tempo transfórmase polo camiño.l
David R. Casas
MEMORIES
Ice, the same as photography, has the power of making everything that it captures endure, extending every single moment. This extension is temporary since photographs get damaged just as ice melts down.
This double freeze illustrates the bond among photography, the person portrayed and the pass of time. The photograph as well as the memory is a trace of an event, both undergo a deterioration involving the pass of time. They are a source of memories with a sentimental and emotional burden but unlike photography, memory stores them up while photography evokes them.
Receivers change eventually and so does their way of perceiving, seeing, feeling…Photographs acquire another evocating power and so for that very reason the emotional burden of its time is transformed along the way.
David R. Casas
David R. Casas, Catá
Naceu en Viveiro (Lugo) en 1988. Este ano graduase na facultade de Belas Artes de Pontevedra.
He was born in Viveiro (Lugo) in 1988. This year he is graduating in Fine Arts at the University of Pontevedra.
Dobre páxina publicada en A Nosa Terra en Xuño e 2010
Double-page epread, published in A Nosa Terra. June 2010
Xullo 12, 2010 ás 11:05 am |
Ola David! Noraboa por este fermoso traballo. Para min presenta unha poética especial.
Espero verte en setembro no posgrao, eh!
Unha aperta a desfruta do verán!
Xullo 12, 2010 ás 12:32 pm |
Parabéns, David.
Neves
Agosto 15, 2010 ás 9:24 am |
Hola David! Felicidades por este traballo quedouche moi bonito!Por certo, non sabia que xa te graduabas este ano, NORABOA!!!!!!!!!!!!!
Setembro 22, 2010 ás 4:03 pm |
Muy bueno este trabajo, refleja muy bien no sólo la fugacidad de la memoria sino de la propia vida. ¿Estas fotografías están reveladas o impersas sobre piedras? Me parece aún más interesante pues la piedra siempre ha sido un símbolo de eternidad.
David, te felicito y te animo, a tí o a cualquiera de los jóvenes artistas que presentan aquí sus trabajos, a participar en la próxima edición de Arte y Vida. Creo que el concepto es muy bueno aunque en este certámen está especialmente orientado a proyectos que mezclan el arte, la vida y la tecnología. Es tan interdisciplinar que caben muchas cosas y en esta edición han aumentado mucho los premios.
Échadle un vistazo por si os pudiese interesar: http://www.fundacion.telefonica.com/arteytecnologia/certamen_vida/es/actividades.htm
Seguiré atento a vuestras actualizaciones.