zoltan jókay

MRS. RAAB QUERE MARCHAR PARA CASA

Ao longo dos últimos anos contratáronme

como traballador social non cualificado

nun barrio de clase baixa

até que consideraron o meu traballo prescindible

No barrio encontrei

impotencia, pobreza

e a máis absoluta soidade

Mais despois, ao me mudar a un asilo

perdes incluso os últimos restos da vida que viviches

A túa autarquía desaparece, e dependes da axuda da xente

que está organizada por turnos. Non hai saída.

O fin do traxecto.

MRS RAAB WANTS TO GO HOME

Over the past years I was employed

as an unskilled social worker

in a low-income quarter,

until my job was cut as dispensable.

In the quarter I was confronted

with helplessness, poverty

and the uttermost loneliness.

But then, moving to a home for elderly,

you loose even the last remains of the life you have lived.

Your autarky has gone, and you are depending on the help of people that are organized by shifts. No choices left.

The end of the line.

Non máis fotos, dixo ela.

Mrs. Weiss ainda vive no seu apartamento

Non sabe en que ano estamos

non distingue as estacións,

as semanas nin os días

Está perdida e a súa memoria desapareceu.

A Mrs Schauseil  gustáballe falar do seu estilo de vida

“Joshi, onde é que estou indo últimamente… “

adoitaba comezar ela.

A última vez que a visitei,

a súa porta estaba selada e ela xa non estaba.

A Mr Degen gústalle contar historias.

Unha delas é que era membro da S.S.

É certo que lle facía as compras a Mrs Schauseil

mentres ela estaba viva.

Algunhas veces non hai oportunidade para a derradeira despedida.

Deus está nunhas vacacións permanentes.

Mrs Licht era unha persoa moi animada.

Despois, paseniñamente, a brétema  botóuselle enriba.

En 1942, Mrs Licht tiña dezaoito e ainda vivía na casa.

O seu pai facía sidra das maciñeiras da horta.

Nunca ninguén bebeu tal cousa até chegaren os rusos.

Mrs Licht foi chamada para comer.

Mañá a brétema  terá desaparecido.

 

ZOLTÁN JÓKAY

Naceu en Múnich en 1960. Estudou deseño e comunicación especializándose en fotografía na Universidade GH Essen (194-1993).

Unha muller, un fillo, e todo tipo de traballos para gañarse a vida.

Bolsas e Premios (selección)

1990 Bolsa Alfried Krupp von Bohlen und Halbach-Stiftung de Fotografía Contemporánea Alemana. 1995 Premio Aenne Biermann de Fotografía Contemporánea Alemana.  1999 Premio de fotografía da cidade de Múnich.   2011  Bolsa Stiftung Kunstfonds.  2011 Premio Emergentes DST de Fotografía Internacional

Exposicións en solitario (selección)

1994 Fotomuseum en Münchener Stadtmuseum, Munich.  2001 Galería Städtische, Ravensburg .  2004 Museo Sprengel, Hannover.  2012 Galería Sabine Schmidt, Köln

Monografías

Zoltán Jókay – der, die  ,das ed. Thomas Knubben, exh. cat. Städtische Galerie Ravensburg, Cologne 2001, Schaden Verlag

Zoltán Jókay – Portraits, ed. Inka Schube, Sprengel Museum Hannover, Stuttgart 2004, Hatje Cantz

 

ZOLTÁN JÓKAY

1960 Born in Munich. Studied communication design with main focus on photography at the University/GH Essen (1984-1993)

A wife, a son, and all kinds of odd jobs for a living.

Awards and Grants (selection)

1990 Scholarship  for Contemporary German Photography of the Alfried Krupp von Bohlen und Halbach-Stiftung. 1995 Aenne Biermann prize for Contemporary German Photography.  1999 Prize for Photography of the city of Munich .  2011 Scholarship by the Stiftung Kunstfonds.  2011 International Photography Award Emergentes DST

Solo Exhibitions (selection)

1994 Fotomuseum im Münchener Stadtmuseum, Munich.  2001 Städtische Galerie Ravensburg.  2004 Sprengel Museum Hannover.  2012 Sabine Schmidt Galerie, Köln

Monographs

Zoltán Jókay – der, die ,das ed. Thomas Knubben, exh. cat. Städtische Galerie Ravensburg, Cologne 2001, Schaden Verlag

Zoltán Jókay – Portraits, ed. Inka Schube, Sprengel Museum Hannover, Stuttgart 2004, Hatje Cantz