xulia aranda
Un elemento de uso cotiá, unhas medias que cubren uns corpos femeninos, figuras que resultan fermosas nun primeiro ollar, pero que nos achegan a unha realidade diferente.
O que nun principio se mostra fermoso, tórnase nunha realidade onde atopamos uns corpos que semellan estar sen vida, inmóviles como estatuas, alleos a súa propia realidade. O elemento cotián e inocente dun principio, transfórmase en algo que afoga, comprime e deforma.
Cunha linguaxe fotográfica propia da publicidade, estas fotografías son o reflexo dunha pequena loita contra as presións ás que nos sometemos diariamente, dun culto ó corpo que resulta incoherente e fóra de lugar, a incomodidade como beleza.
Decembro 29, 2008 ás 12:47 pm |
Estupendas fotos, estupendo blog. Podería tomar algunha prestada para o meu blog http://www.erotomana.com?
Tamén quixera invitalos ao xornal Certo, que publica a miña visión da sensualidade galega
http://certo.es/index.php?page=susana-moo
Saúdos e noraboa polo traballo ben feito